Schetsen, deel 5

Vergunt me, vrouwen van Holland, dat ik op een óngewonen dag, u wat verhaal van het leven dezer groote stad — en laat mij het voor het ee rst in deze rubriek over iemand hebben, die wij allen eenigszins öf beter kennen.

Zoo héél lang is het niet geleden, dat het specia-liteiten-gezelschap van Mulder voorstellingen inden Parkschouwburg gaf.

Ik herinner mij destijds een paar uur naar het doen dier „specialiteiten” gekeken te hebben, en van dien avond is mij het optreden van Emilie Culp sterk bijgebleven.

Het gordijn werd gehaald, Het programma vermeldde MejuffrouwEmilieCulp, Holland-sche Soubrette en zoo wat iedereen wist dat er nu een beschaafde voordracht zou kome n van nietperverse, niet-bedekt-gemeene café-concert-liedjes.

Maar er gebeurde iets ongewoons.

In het café-concert is het gebruikelijk, en nóóit wordt daarvan afgeweken, dat de artiste eerst na het eindigen van het ritournel uit de coulissen treedt,