Schetsen, deel 5

Geheel toevallig maakte ik met hen kennis, een ouden grootvader, een oude grootmoeder, een tante, het kind.

Hun geschiedenis — in zoover die op het kind betrekking heeft is eenvoudig.

De oude had twee dochters, de een onderwijzeres, de andre winkeljuffrouw. De winkeljuffrouw kwam niet meer thuis. Zij was, zooals men dat noemt verleid, kreeg een kind — schaamde zich voor haar ouders.

De vader, stug van aard, verbood zijn vrouw en de andere dochter de verleide op te zoeken. Wat zij toch deden, maar heel stil. De verleider ging failliet, erger: vluchtte naar Amerika. Hij had héél gemeene dingen gedaan, gezwendeld, menschen opgelicht. Toen ’t gebeurde lag de winkeljuffrouw ziek. Op haar ziekbed kreeg ze een brief, klaagde niet, stierf langzaam. Er was niets aan te doen. Ze stierf op de huurkamer, niet bij haar ouders thuis. Maar lang voor het sterfbed waren ze met elkaar verzoend en het kind van acht maanden werd door de grootouders opgevoed.

In het rustig huishouden der drie groote menschen, gaf dat een geweldige verandering. De kinder-