Schetsen, deel 5

LEVENSLOOP.    3

Waarde N.

Ik ben hoogst gevleid met uw schrijven, weet waarlijk niet waarom uw aandacht op mijn bescheiden figuur is gevallen (N. B. alle schrijvers zijn bescheiden, hébben hevige avonturen gehad, vooral veel smarten, een gebroken hart, twee of drie wanhopige liefdes ^l) en een bewogen leven.

Reeds op tienjarigen leeftijd, waarde vriend „voelde ik mij aangetrokkén” tot de letterkunde, schreef een roman in twee deelen en een drama in vijf bedrijven met een voorspel waarvoor ik tot heden geen uitgever vond. Dit zal u evenwel weinig belangstelling inboezemen, daar alle groote schrijvers op tienjarigen leeftijd al een of meerdere werken geschreven hadden. Dat behoort bij het vak. Ik houd niet van roode kool, noch van Savooie kool, noch van andere kool. Ik vind kool een naar eten, Lou ook, Babs ook. Ik houd ook niet van boonen of erwten, wèl van tuinboontjes en doperwtjes als ze jong zijn. Mijn laarzen loop ik voortdurend scheef zelfs als er ijzeren hoeven onder zijn. Dit is wel curieus en heeft mij al veel reparatie-gelden gekost. Soms staat mijn horloge in den Lommerd, soms tikt het aan mijn borst. Vroeger droeg ik een snor, tegenwoordig heb ik een glad gezicht. Precies of je een komediant ziet. Maar ik zal ’m weer laten staan, want de vrouw die me scheert — gek hè, dat ik door een vróuw geschoren word, is dat bij jelui in het Noorden ook zoo? — ruikt (is het riekt?) wel eens wat zuur en dan is het niet aangenaam lang onder het mes te zitten. Ik ben een groot liethebber van sigaren, soms van een pijp. Pruimen doe ik niet. Dat is wat ordinair en een schrijver

Verschoont dit woord dat me uit de pen valt.