Schetsen, deel 10

7 2 OPEN BRIEF AANJHR. DR. E. TEIXEIRA DEMATTOS.

lippen onzer zuigelingen aan ongekontroleerd, onver-valseht slootwater gemengd met ’n scheutje zog der gansch onverantwoordelijke koe.

Amice, zoudt ge eens willen berekenen, om in cijfers mijn graphische voorstelling te ondersteunen, hoeveel melkgevende koeien er thans gestald staan, hoeveel liters melk dit land daaglijks gebruikt, hoeveel ontelbre vaten ’t ondoorgrondelijk verschil is? Het volk kookt de melk. Maar hoe? Met hoeveel zorg? Wij koopen gesteriliseerde melk. Maar hóé gegarandeerd?

Zouden we niet eens zoetjes, timiede aan — spoed zou het volkskarakter ontaarden — op eene M e 1 k-rijkswet aandringen? Acht ge zulk een stap niet ernstiger om de sterfte der kinderen van één zij te beteugelen? De sterfte, die ruim 25 pCt. der totale sterfte blijft vormen?....

Moeten wij, gij, Kuyper, ik en méérdere blaaskaken van mijn allooi, nu Holland aan de baren ontwoekerd is, ’t niet eindelijk ontwoekeren aan slooten en greppels?

Want geloof me, vooralsnog, blijft de koe onze éérste liefde en een kliniek ’n stipje in het polder-gedoe.

Vriendschappelijk groetend,

S. Falicland.