Schetsen, deel 10

ART. 188.    55

niet hartverscheurend? (J)ij de boeken). Die stapel, die berg onkruid op tafel, mijneheeren, is als ’n verzameling g i f t i g e adders, die de gruwelijke tongen rekken naar de zeden, de openbare orde onzer maatschappij! (doei eenige stappen en blijft voor V venster stilstaan.) Maar ze zullen ons niet hebben! We zullen ze weerstaan. Al komen ze met duizenden op ons toe, de verkrachters dezer stad, om onze beginselen op te eischen ... (plechtig de hand in zijn vest stekend) ... dan zullen we als wijlen Pieter Adriaanszoon van der Werff, een van de grootste burgervaderen van dit land, dan zullen we in de benarde veste tot antwoord geven, wat ook hij aan twijfelaars en belagers tot antwoord gaf: „Eer den linkerarm te zullen opeten, dan de stad overgeven en zich van den rechterarm te zullen bedienen om haar te beschermen, of als ’t n e e p in brand te steken en te verlaten” . . . (gaat bewogen zitten, hangt de ambtsketen om).

Tol. Als secretaris van deze gemeente, meneer de burgemeester, moet ’k in aansluiting op wat u daar zoo voortreffelijk heeft gezegd, verklaren, dat ’k sinds dit uur ben te weten gekomen, dat 'k van 't gebruik van den door den gemeenteraad gesubsidieerden schouwburg geen kennis meer heb, dat ’k niet met den tijd ben meegegaan, en daarvan zeg ’k op dit punt gelukkig! Ik noem wat’kgehoord heb in één woord verschrikkelijk! Ten opzichte van ’t christendom, zooals dat bestaat naar de belijdenis, zijn zulke stukken schèndstukken van de éérste letter tot de laatste, dat ’t ’n gruwel is! Isditdeheer-lijke vernieuwing en herschepping, die de wereld aanschouwd heeft ten gevolge van de prediking vanhet Evangelie door de Apostelen? Dan vraag ik, waar ons dagelijksch bestuur bij mij hoog staat