Schetsen, deel 10

„asof we dat niet wéten! — genezen door dezelfde „middelen, warm en koud door denzelfden winter

„en zomer, as een christen? As een jood door

„een christen beleedigd wordt, wat moet, naar „ christen voorbeeld, zijn lijdzaamheid wezen? Wel, „wraakzucht! Het booze, dat gij lieden mij leert, „dat wil ik doen ...”

Tol. Meneer de burgemeester, ik geloof dat ’t ons as érnstige mannen niet past om die wartaal, dat opzetten van jood tegen christen, dat opzetten van christen tegen jood onder ’n ministerie dat de liefde predikt, langer aan te hooren.

Stom. ’t Is ’n schande! ’t Is ’n schande!

Kunst. Neem je blauw potlood is, commissaris. Zouen we dat èndje èn dat snijden van ’n pond vleesch uit die buik niet kunnen schrappen, mijne-heeren ?

Staal. Als u begint te schrappen, burgemeester, blijft ’r van ’t heele zaakje niks over. 't Hangt as droog zand an mekaar. Op me woord van werachtig, middenin ben ik in slaap gevallen....

Kunst. Dan maar artikel 188, mijneheeren?

Tol. Natuurlijk!

De Wet. En hoe!

Stom. As ik hoofd van de politie was, stelde ’k ’n vervolging in. Hoe durven ze den godsdienst zoo te beleedigen!...

Kunst. Vérder, commissaris!

Staal. Jawel! Ja, da’s zéker!

Kunst, ’t Volgende!____

Staal. Ja, ’t is bar....

Stom .... Hij verstaat u niet, burgemeester.

Kunst {hard). Verder, commissaris!

Staal. Effen zoeken. — Ah! — F a u s t van zekeren Gó-eete. Waar heb ’k ’t genoteerd? Sap-perde.... Neem me niet kwalijk! — Present. —