Schetsen, deel 10

te veel gezeid! Nee om de... om de... om de lieve vrede niet. {af door rechtsche deur).

VIERDE TOONEEL.

Burgemeester Kunst, Secretaris Tol.

Kunst. Goeienmiddag! Zijn de andre heeren ’r nog niet?

Tol. Nee, burgemeester.

Kunst {zyn gekleede jas verwisselend met 'n kantoorjasje). Je neemt me niet kwalijk, secretaris, dat ’k onze conferentie ’n beetje huiselijk opvat — 'k heb de minder goeie gewoonte, als ’k schrijf, m’n pen aan de mouw van m’n jas af te vegen. En daar heeft m’n vrouw bezwaren tegen.

Tol {lachend). Ja, ja!

Kunst {lachend). Ja, ja! Verleden week nog heb ’k in verstrooidheid ’n licht-grijze colbert met ’n heel spinneweb beteekend! Daar stuift ’t geduldigst vrouwtje bij op! De mijne is geduldig, ’n toonbeeld van geduld. Zoo. ’n Sigaar? Daar staan lucifers, (sneerzittend). Wat zegt u van zoo’n berg tooneel-schrifituren? We worden belegerd, ’r Gaat geen dag voorbij of ze willen hier onder den naam kunst de gemeente bezoedelen {op z'n horloge kijkend). Eén uur, waar zitten de heeren?

VIJFDE TOONEEL.

De vorigen. Bode Jansen.

Jansen. Burgemeester, heb u ’t pakje gevonden ?

Kunst. Welk pakje?

Jansen. Dat mevrouw heeft gebracht — ’t ligt op uw bureau — Stalen van den kleermaker, burgemeester — of u dadelijk wou uitzoeken.