Schetsen, deel 10

i6 HIJ DRAAIT ZICH OM IN Z’N GRAF,..

Die man van de akkedemie, is gek, die mankeert ’t hier, die mosten ze niet vrij laten loopen — daar mosten stukken in de krant over kommen! ’t Schandaal — wat zeit ü, moeder? — de schande voor

God, om fatsoenlijke jonge meisjes *

„Maar ma,” haperde Roset, ’r tranen verslikkend: .... „in alle eeuwen.. .*

„Jij blijft in alle eeuwen thuis!* zei pa kort en bondig.

„ .... As u nou toch"____

„Geen stap!”, herhaalde pa — en ziend dat ze voor ’t raam begon te huilen, dat de scène lang niet gedaan was, sloeg-ie in nuchtere overreding over: „Dat was goed voor de Grieksche en de Romein-sche tijd..

„ .... Voor ’t Paradijs,* verbeterde ma.

 Voor ’t Paradijs, met Adem en Eva,” nam

pa lacherend over: „dat was goed voor ’n tijd, toen de menschen zich lieten portretteeren, zoo as ze geschapen waren! Maar nou! Wie zal ’t in z’n harsens krijgen, om zich te laten schilderen — zoo uit ’t bad ?* „Niemand — geen sterveling,” bevestigde gromoe. „Zou jij,” beargumenteerde pa, om de opstandige dochter in ’n hoekje te drijven: „zou jij ’r maar ’n oogenblik an denken, om mijn of je moeder op zoo’n anstoot-gevende manier te schilderen — of je gromoe — of de meid?”

„Schei uit!”, snikte Rosetje’r kwaadaardig op los: „ma is ’n mooi model!”

„Of ’k mooi ben ofleelijk,” zei ma diep-beleedigd: „al gaf je me ’n ton, al telde je me tien ton voor, mijn krijg je nog niet in me onderlijfie!”

„En mijn niet zonder boord an,” grappigde pa: „naakt! Naakt! Morgen ga ’k na de dirrecteur — zallen we kijken — wat diè zeit — of die zóó’n leeraar wil houen! Og!”