Schetsen, deel 13

iog

„Pas op de golf, Jet!”

„Nee, die komt niet zoo ver... Jij nog, Corrie?” „Zijn d’r nog van die ulevellen?”

„Nog een.”

„Nou zal ik beter oppassen Hier heb je ’t pa-pieretje.”

»Waarom lach je zoo?”

„Nee maar, wat ’n onzin! Aa-a-a-a!... Nee maar ’t is om te gillen:

„Hij die U minnen zal tot aan zijn dood »Heeft wenkbrauwen en haren rood

„Da’s de meneer uit den badstoel van vanmiddag!” „Kom meisjes, doe toch niet zoo kinderachtig! Zouen we nou maar niet gaan verzitten ? Kom Hendrik! ” „Toe tantetje, nog één golf!”

„’t Wordt zoo guur, kinderen.”

„Oe! Oe! Hoera!”

„Hè, dat scheelde weinig!”

„Sta u maar op, tante —    wij    zullen    uw stoel wel

verzetten.”

„Roep oom nou ook. Z’n voeten zullen nat worden.” „Hè, nee! Laat’m nou eens in ’t water zitten!” „Nee, nee, nee.”

„Kijk, zóó. Met ’n voetenbank onder z’n voeten kan-ie nog wel een minuut blijven zitten. Als ’t water ver om’m heen is, zullen we’m roepen!”

Lachend blijven ze op sterkere golven wachten. Oom zit nog heelemaal droog met z’n voeten op ’t voetenbankje. Ze kunnen alleen    maar z’n knieën,    z’n

opgeschorte broekspijpen, ’n    afgezakte    kous en    z’n