Gevleugelde daden

WAARIN VEEL DUISTERS BELICHT WORDT. 23

„Zie je,” had-ie al voor jaren geredeneerd, lang voor iemand (behalve Jules Verne) ’r zich druk om maakte: „wij verspillen ons geld an dure oorlogschepen. Engeland heeft maar te toeten en onze paar schuiten zijn geblazen. Als ik ingenieur was, sliep ik niet rustig voor ’k ’n onderzeesche boot had gebouwd. Dat kan. Das enkel ’n kwestie van techniek en techniek is op den langen duur geen centiem waard. Met twaalf onderzeesche booten ruimen wij de heele Engelsche, de heele Fran-sche, de heele Duitsche vloot op. Als al de Hollanders ’n paar jaar in Amerika konden leven, zouen ze wakker terugkomen, ’n Klein land, onzin! *Wat wou de Engelsche vloot tegen onze onderzeesche torpedobooten? Niemendal! Je kreeg nog eens 'n tocht naar Chatham, toen de Engelsche Koning voor óns gebeefd en gehuild heeft! Als ik met onze onderzeesche booten uitvaar, dan maak ’k van Holland wat ’t was — ja — ja — toen de sleutels van de Sont in ’t Haagje leien. Nou zullen anderen ons voor zijn. Dat voorspel ik!”

Z’n voorspelling kwam uit. Telkens als-ie ’r over las, keek-ie z’n vrouw en z’n dochter aan, knipte met de oogen en sprak: „Jawel! Nou zie je hoe anderen met mijn veeren strijken! Over vijftig jaar is de heele vaart onder water, heb je