Gevleugelde daden

DE PROEFNEMING GELUKT.    7

„Omdat de juffrouw tzoo graag wil —ze vindt ’t uitzicht bóven — over de boomen zoo lief — doe jij ’t nou maar — ik zal ’t goed met je maken . ..

Weerbarstig, uit 'r humeur, had Chris nog ’n poosje tegengestribbeld, 'r 'n hoop vinnigheidjes uitgeflapt, toen, omdat mevrouw op d’r stuk bleef staan, had ze morrend gehoorzaamd.

Den heelen dag dee ze geen mónd open.

Meneer, mevrouw, juffrouw Amélie, Jans, Kobus: iedereen wist, dat as Chris buiten ’r doen was, as ze over iets ’t land had, ze ’r lippen als 'n geperste citroen geknepen hield. Ze werkte, kookte, bewoog dan als ’n stomme, smeet de pannen, sloeg de deuren, liet twee-, driemaal schellen. Lieten ze 'r kalm in ’r eigen saus smoren, dan kwam ze na ’t eten bij. Dien dag duurde’t langer. Om tien uur, toen ze 't slot van de logeerkamer omdraaide, had ze nog geen enkel woord gesproken, had ze niemand goeien avond gewenscht en Kobus op al z’n geginnegap geen asem gegeven. Voor den spiegel had ze ’t piekerig geel haar gekamd, ’r ’n vlassig vlechtje van gevingerd, ’r ’n veterband om gelegd. En in ’t lekker bed stappend, met ’r wollen kousen an voor ’t vocht van de lakens, had ze liggen prakkizeeren over den moedwil van rijke menschen, die alle dagen