Kleine verschrikkingen

44    DE    EERSTE    KLEINE    VERSCHRIKKING.

„Van Rein Plas,” zei de kok; „’t is bedonderd*.

„Of 't bedonderd is!”, zei Baams.

Met z’n vieren keken we nog even naar ’t bizar-bleek lijkje in de badkoets.

Toen haalde ’k den emmer met visch en m’n horloge op, ging m’n vrouw zoeken, die naar vrouw Plas was gegaan.