Kleine verschrikkingen

DERDE EPISODE.

Het gelijkt me eene onmogelijkheid daad en gedachte van één enkle opgejaagde minuut in logischen bouw te verhalen. Toch pleegt het te geschieden. Er gebeurt een moord in drift — bij straatrumoer is verzet — beklaagden en getuigen leggen den eed af — vertellen — herinneren zich na maanden en maanden. Mij schijnt het dikwerf een koppige komedie, een halsstarrig vasthouden aan een in tè groote gespannenheid gegrepen impressie. Hoe vaak niet na een driftig dispuut, na een dwazen oploop-van-woorden, na een kreglige herrie over een zotternij, tracht je je geheugen te be-hameren om den draad te hervinden? En hoe dikwijls verbaas je je over de kronkeling van een debat? Nee, ’k heb weinig geloof in getuigenissen van menschen die mee-ruzieden, mee-haspelden, mee-vochten — ’k heb