Schetsen, deel 9

58    BOL SCHANDAAL.

IS DIE knoebel staan. As bewijs. Van de verf was ’t ’t minste. Die was niet zoo erg beschadigd.

Dat liet zich bijstrijken. Maar voor knoebel uitgemaakt te worden, as je je eigen fatsoenlijk hield en niemand anstoot gaf, dat vertikte die. Daar zou-die tegen vechten al ging 't nog zoo hoog.

Om vier uur zat-ie achter ’t horretje te loeren of de bende aan den overkant ’m wéér wat zou lappen, kwart óver vier werd-ie ongerust. De school ging niet uit. Om half vijf bleef ’t nog stil. Om kwart voor vijf nog. In ’t straatje begon geloop van moeders, die angstig werden, van zussies die door moeders werden uitgezonden om is te kijken. Eerst om over vijf ging de school uit. Meester had ze tot vier uur den tijd gegeven om te zeggen wat ’n knoebel was, wie knoebel op ’t kozijn had geschreven. En toen geen van de jongens en meis-sies ’n verklaring van knoebel kon geven en niemand verrajen wou, most de hééle school ’n uur nablijven en honderdmaal op de leien schrijven: ik mag geen knoebel zeggen.