Schetsen, deel 9

ANALYSE VAN NOG EEN GEMOEDSTOESTAND. 179

„Moe wat ben je lastig! Hoe kun je verlangen naar dat vieze vleesch — ’n slagerswinkel is niks as ’n moordenaarsgelegenheid. Elke slager is ’n moordenaar, ’k Wil ze niet an de deur zien”....

„’k Ben ’t toch al z’n leven gewend geweest,* klaagde de weduwe.

„Dat bewijst niks — u heeft wel méér verkeerde gewoontes* ...

’t Laatste zei ze met nadruk, zinspelend op de gemeenheid van de ouwe vrouw om te drinken. Moeder dronk. Moeder dronk vróéger. ’t Spreekt da ’r ’n end an gemaakt was. Moeder dronk port en sherry en advocaat en likeuren, wel niet overmatig, wel met ’n enkel glaasje. Maar ’t blééf drank en wat érger was, sinds vader’s dood, had ze ’r twéémaal betrapt dat ze van de cognacflesch próéfde. Die stond ’r van vroeger. Die werd verwijderd. Alles werd verwijderd wat alcohol-percentage had. Er kwam ’n flesch met limonade en een met alcoholvrije-wijn.

Ging moeder op visite, had ze ergens behaaglijk een slokje geproefd, dan moest ze oppassen dat Regina ’t niet snapte.

„Moeder — u ruikt raar.*

„Raar?*

„Moeder u heeft alcohol gedronken* ....

„’k Heb bij nichie Trees*____

„Dacht ’k wel! Die afschuwelijke gewoontes! U moest u als vrouw met grijs haar schamen* ....

Dan lichtte er zwakke opstand in de oogen der ouwe vrouw.

„En als ’k ’r op mijn leeftijd behoefte aan heb?* „Behoefte! Behoefte!*, snerpte Regina: ’tIs allemaal vergift, vergift!*

„As ’k me slap voel?... Wat gaat ’r an mijn leven verloren?*