Schetsen, deel 9

i6o    BOYCOT.

Want dat zoo’n kérel most blijven slapen, den héélen nacht op *t dorp blijven, zoo’n Duitser die de andere Duitsers natuurlijk kende — ze kenden mekaar allemaal van ’t dieve-komplot! — dat was ongehoord — dat was ’n schandaal. De vent was in staat de honden met stukkies gebrajen spons te voeren en haast al ’t mansvolk zat op zéé.....

Achter de klompenmenigte stapte ’k mee.

Van ’t eene straatje ging ’t naar ’t andere.

Telkens kwam ⁹r ’n opstopping, als ’r ’n herbergje was of ’n boer die wel eens ’n optrekje verhuurde.

Maar dan schrikte de verhuurder van de dreigende menigte, vroeg wat ’r was, wat de man had gedaan.

En als-ie dan hóórde: *t Is ’n Duitser!", dan keek-ie den veldwachter bot an, weigerde.

„Nee, daar mot ’k niks van hebbe” ....

„Ik zou je danke — ja, jij het makkelijk klesse — jij ken niet oplette of-die bij mijn de boel leeghaalt” ...

„’n Duitser! *n Duitser! ’n Duitser, zeg-ie! Nee man, nog voor geen hónderd gulden” ...

Zoo geschiedde ’t dat op ’t eerzaam Hollandsch klompenplaatsje, waar ze vóór ’n wéék ⁹s nachts de deuren open lieten en ’n mensch met gerustheid z’n natte wasch buiten liet drogen, het inbraak- en moordfantoom in de straten en huisjes de brave zielen opzette____

Hij vond nérgens logies, de Duitscher, vertrok met de laatste tram.

„As ze ons wille bestele,” zei de eierenboer: „motte ze ’t listiger anlegge — Duitsers hebben hier afgedaan” ...

13 September ⁹02.