Schetsen, deel 9

152    AAN    ZO    EK    UI.

mond an ’n kom koffie bij je wou zetten! Hoe je

zoo kon ophakken____

„Dat zal allemaal motte blijk e," zei de visite nog eens, maar nu zoo pertinent in twisttoon, dat ’r niet an te twijfelen viel.

„Wat zal motte blijke?”, keef Jet 'r moeder werom: „as je maar niet meent dat wij om jouw zoon verlegen zitte”....

„Nee om de drommel niet,* ruziede de vader.

____ Dat zeit niemand,” redeneerde de visite,

thans openlijk ’t gedoetje-van-die-menschen met oog-jens die alles zeien beoordeelend: „maar van je

dochter mot ’k ’t eerst zién voor ’k ’t geloof”____

„’t Is zonde genog dat ze net hém mot hebbe,”

smaalde de moeder: „ze het betere keus, juffrouw”____

„En wie houdt V dan tegen!*, keef de visite.

Ze tróuwden. De moeder woonde bij ze in. Het werd ’n tijd van krakeel en verwijting.

9 Augustus ⁹o2.