Schetsen, deel 9

HET GEHEIM VAN ZADELMAN & Co.    97

Evenwel op deze zooveelste alinea warm loopend, zelfs met een tintje edele verontwaardiging die in vloekwaardig vloektempo dreigt te versnellen, bemerk ik dat Zadelman & Co. op den achtergrond is geraakt en dat de gewone routine mij er uit redden moet en den lezer er in.........

Zadelman & Co. stond achter de toonbank groene zeep te wegen. Falkland zegt stond en niét stondén. Aan Zadelman & Co. was geen andere pluralis dan het Co., ’t welk als sieraad diende. Toen Zadelman zich vestigde als kruidenier, na vele jaren kruideniers-knechtschap, lei hij een ganschen nacht te doezelen over de krulletters die op z’n winkelruit zouden komen. Noch Piet Zadelman, noch P. Zadelman deed hem iets. Ook z’n gewezen patroon had ’n Co. achter z’n naam, zonder ’n reëelen Co. gehad. Waarom zou hij niet Co-en? Co-en op z’n ruit, op de zakjes, *t kaaspapier ? ’t Co. hing als een meteoorstaart, blauw-vlijmend-glanzend achter je naam. ’t Co. stampte de zakelijkheid in je zaak. ’t Co. toeterde door de straat, raak en pootig. Daarenboven — en zulks is geen fatale mop of inventie Falkland-zijds — heette z’n meisje Co, had-ie in boven-aangeduiden doezelnacht het visioen zijns toekomstigen levens, hij, Zadelman en zij, Co — hij, in den winkel, zij, in de achterkamer — hij verkoopend, zij kokend — hij (vóór) wegend, zij (achter) wikkend — hij het hoofd, zij, het hart der negotieeringen — telkens zes werkdagen lang en de zevende een dag van net-gekleed gewandel, een zitje in De Kroon en ’savonds, als de week véle onsjes en pondjes gebaard had, een entreetje bij Flora óf na zooveel bloedloozen arbeid een hevig bloedend drama...

Het werd dus — verzuimde argumenten hoop ik als het gegeven er toe leidt over een jaar of zoo,

Schktskm Falkland, IX.    7