Schetsen, deel 9

96    HET    GEHEIM    VAN    ZADELMAN    <5r-    Ce.

Dat mochten dóóien. Wij modernen verlangen matigheid en *n kwast die er nü kwasterig op los auteurt, die uit fatsoen maar ’n drie boeken ’s jaars bundelt en dan nog niet weet hoe z’n voorraad op te ruimen, een dergelijk scribent, brekend met alle regelen van ’t zachtjes-an-systeem, is geen auteur, is geen man met inspiratie, hoogstens een faiseur, een maker, een handig fabrikant. Laten we het erkennen. En te gereeder, omdat het inderdaad niet moeilijk is de lezers te verschalken, noch een ding te com-poneeren. Ja, de handigheid wordt ten slotte zóó stuitend en pervers, dat je er toe neigt de niets-produceerenden en hevig-critiseerenden als de schrijvers van den tijd te accepteeren. Bij een zwijgend man vermoedt je altijd schoone gedachten. En de dwaas die voortdurend spreekt heeft je ten slotte geen grein meer te zeggen. In ’s hemelsnaam laten we de clowns die Lope-de-Vegaasch doen steenigen en ontzag kweeken voor de zwijgers en kwakkelende auteurs, die tenminste niet handig zijn, die handeloos zijn, die ön-handig zijn, die hun gesoigneerde handen ais stramme balletjes gesloten houden, laten we eensgezind en solide van oordeel, diversen en speciaal Samuel Falkland aan de kaak stellen, ontmaskeren, schaamteloos-naakt bloot leggen. Kan niet een ieder, burger of burgeres, mits voorzien van een tien-cents-fleschje inkt, een schrijfcahier en ’n pen, datgeen verrichten wat nu een handige snaak uit z’n mouw schudt? Wat drommel, een gewone Falkland is zeven zijdjes schrift, een drama is er maar zeventig of tachtig, een roman twee- of driehonderd ! Enkel berekening, overleg, routine, slappe gewoonte. Als er maar een commis-voyageur in je leeft, 1 e e f t er een handig auteur in je. De eerste de beste kakelende journalist bezit meerder en van huis-uit supérieur vermogen. Ze moesten te duivel.....