Het Kind (gebundeld in 'Drie Toneel-studies')

31

Larsen. Heb je zelf niet gebeden? Gebeden om dat....

Erida  En als je ’t gedaan had — groote

God — als je ’t gedaan had, Larsen — had je mij dan weer in je armen genomen?

Larsen (nerveus-heftig). ’n Kind dat blind is geboren, is ’n kind dat gevloekt is.

Frida [Hagend). Wat moet ’r nou van ons worden ?

Larsen. Van ons?

Frida, ’k Zal je altijd voor me zien, zooals ’k je straks zag, in die kamer (snikt het uit).

Larsen. ’k Dacht, Frida, dat je zou begrepen hebben ....

Frida. Begrepen! Kan ’n moeder begrijpen, dat ’n vader — Je heb nooit van ’m gehouen, jij, jij, nóóit----

Larsen. Is ’t houen als je ’m overlevert an z’n noodlot, an beulen links en rechts. Denk je — denk je dat (zich interrumpeer end).... Maanden heb ’k als ’n gèk geleefd, als ’n gèk gevraagd, gezocht, als ’n gèk gehuild, gebeden als jij! Wat doet-ie op de wereld? Waarom is-ie in ’t krankzinnige leven beland? Wat weet-ie nou van z’n ellende? Nog niks! Nog niks!