Het Kind (gebundeld in 'Drie Toneel-studies')

24

Emma (laat z'n hand los, gaat op Stein’s stoel hij het schrijfbureau zitten, neemt het 'portretje). ’k Geloof ’t niet — ’k Kan ’t niet____

Stein  Heeft u zich goed geamuseerd, mevrouw ?

Emma. Je zou ’r ’n eed op doen ’k Geloof

’t niet____

Stein (ongeduldig). Ja, ja! — Italië! Blauwe hemel. Macaroni. Yesuvius. Allemaal niks voor ’n fietsenden busdokter____

Emma (meelijdend naar Larsen kijkend). Toe, Stein!____

Stein (ongeduldig 't hoofd schuddend, haar beduidend ie zwijgen).... Als ’k ’n schoorsteenveger zie, krijg ’k altijd ’t miserabel gevoel dat zoo’n man honderdmaal méér kilometers tusschen de wielen heeft gezeten als ik. Toen me vrouw en ik trouwden, hebben we ’n' reis naar de bergen gemaakt achter de —overgordijnen, ’k Had geen rooien duit èn ’k dorst niet weg voor ’n collega in dezelfde straat, die net als ik den heelen dag vliegjes zat te grazen.

Emma (zijn bedoeling begrijpend) In sommige

hotels in Italië, dokter, kun je wat anders dan vliegen vangen.