23
Larsen (dof), ’k Vraag mezelf af, wat infamer is, ’n blinden stumper die nog niks van leven weet, niks voelt, niks beseft, niks verlangt, pijnloos te — te —
Stein. — te dooden . . .
Larsen ... . te dóóden, of ’m z’n heele bestaan dóód te laten voor ’t allergoddelijkste. Welke schuld is grooter, Stein? Eén druppel en ’t stakkertje is verlost. ’kWeet ’t niet. ’k Weet ’t niet.
Stein.. . . Als je ’t niét weet, moet je ’t — Frida vragen.
Larsen. Frida....
Stein. Je vróuw. Hoe wou je ’r anders óóit weer in de oogen zien F Niewaar, Larsen ?
ZEVENDE TOONEEL.
Emma. Dr. Stein. Dr. Larsen.
Emma (bedrukt). Groeien morgen.
Stein. Hé! Hé! Is u tèrug?
Emma (Larsen’s hand nemend), ’k — ’k....
Larsen (bitter) ’k Feliciteer je Larsen, wil
je zeggen ....