15
Larsen (glimlachend). Malle kerel!
Stein. Hoe komen ze in godsnaam an de paradox van Minerva met ’n uil! Bartelman is over ’n maand zeventig, ’k Heb voorgesteld om ’m bij z’n professoraal afscheid ’n niéuwe Minerva te schenken, ’n Minerva met ’n ’ousklant. Gister had ’k ’r een, die zoo moeilijk slikte as-die hééle aardappels naar binnen werkte. Kan jij !n héélen aardappel slikken ?
Larsen {lachend'). Née!
Stein. Leelijk symptoom. Keelgat-degeneratie! En wat ’n aardappels liet-ie me zien. Zulke! Kooken ?
Larsen. Merci.
Stein. Heb je al ontbeten?
Larsen. Neê. ’k Drink enkel ’n glas melk.
Stein. Patent. Wil je gelooven dat’k in consult ben geroepen bij ’n bankier met ’n maagaandoening. Bij z’n eerste ontbijt at-ie drie eieren, ’n kalfskotelet en ’n gebakken tong. En dan werd-ie melancholisch, zei z’n vrouw en at bij de tweede luncheon iets meer substantieels om z’n melancholica te verdrijven. (een stilte). Larsen, als je in ’n spiegel ziet, zul
je me advies zoo dom niet vinden, om. ’n paar
uurtjes te gaan wandelen.
Larsen. ’k Heb geen tijd en geen lust.
Stein. Als ’k jouw lach analyseer, jouw lach