14
de Houtkade — zes nickelen vorken, ’n kouwe rollende — angesnejen — ’n collectie lommerdbriefjes en ’n onderbroek ontvreemd — ’r Is ’n smoushondje overrejen door ’n vulniskar — twee ribben en ’n pootje kapot.
Larsen (afgetrokken). Zoo.
Stein En ’k heb weer geen prijs op me Am-
sterdamsch lootje (een stilte), ’t Heeft geregend — en gister geregend____
Larsen. Waar haal je de lust vandaan, jij, om in den vroegen morgen zoo plezierig te doen ?
Stein. Vroege morgen? Kwart over tien! ’k Ben al moe van de polikliniek. Als ’n paard heb ’k rondgesjouwd op me fiets — onthou die: ’n paard op ’n fiets! —als’n paard om me busklantjes af te snorren. En vannacht om twee ben ’k weggehaald, niet voor ’n accouchement, maar voor ’n bus-ezel die niet slapen kon van de pijn an z’11 voeten ....
Larsen (verstrooid). En heb je ’m geholpen?
Stein. Geholpen ? ’r Waren geen voeten te zien! (z’n knie aanduidend). Yan hier af was-die in de zwaarste rouw — sepia — inkt — je kon geen nagel van ’n teen onderscheien, ’k Heb ’m ’n druppel acidum boricum op ’n emmer héét water voorgeschreven, tweemaal daags, om mee te beginnen.