Kleine vertelsels

CAUSERIE    49

teur dat hij er geen vaste woonplaats op nahield, waarop de rechter zeide dat als hij niet onmiddellijk één woonplaats kon opgeven, de rechtbank hem aan een secure zou helpen.

Toen ⁵k ⁵t eindelijk waagde de theater-ondernemers te „dreigen”, dat wil zeggen, ⁵k schreef dat als zij niet datgene betaalden waarop ⁵k recht had, ik de zaak in handen van een advocaat zou geven, kreeg ⁵k van hun advocaat een briefje, dat ik voorzichtig moest zijn, want dat de Engelsche wet zeer gestreng is tegenover vreemdelingen, die Engelschen geld probeeren af te persen. Op dat tragisch oogenblik kwam een reddende engel in den vorm van een brief uit Duitsch-land. Die brief zeide:

„Waarde Heer. Tusschen Nederland en Duitschland „bestaan geen auteursrecht. Ik wil daar geen gebruik van „maken, doch bied U voor het opvoeringseigendomsrecht „voor Duitschland de vaste som van 500 Mark. Ik verzoek „U omgaand te willen zeggen ja of neen.⁵’ Met andere woorden: „Ik heb uw permissie niet nóódig, maar ben zoo vriendelijk u ƒ 300 aan te bieden voor Duitschland.⁵⁵ Al had er in dien brief heel wat ergers gestaan, hij was als „een bode van vrede⁵⁵, om het ⁵ns mooi te zeggen, die ons op de Londonsche achterkamer kwam verlossen. In twee dagen tijd was de zaak beklonken, konden wij na zès weken in London gevangen te hebben gezeten, als fatsoenlijke menschen, zonder beertjes terugkeeren. Ik verzeker u, dat het wederzien van Amsterdam een buitengewoon geluk was. Eenmaal daar gaf ⁵k mijn „belangen⁵⁵ in handen van een dramatisch bureau in London. En er hadden toen nog twee curieuze feiten plaats. In New-York was men begonnen Ghetto te vertoonen, en het dramatisch agentschap zette toen de Engelsche directeuren zóódanig het mes op de keel, dat zij verplicht werden een klein deel auteursloon los te laten. Op het oogenblik echter dat het agentschap