Kleine vertelsels

26    CAUSERIE

op, dat Ghetto een bijzonder succes zou hebben. U ziet dat tooneelspelers- en tooneelschrijvers-bijgeloovigheid universeel is . . .

Zoo kwam dan de werkelijke première-avond. Daar ik veronderstellen mag, dat het Hollandsch Ghetto met zijn zeer korte historie bekend is, meen ik te kunnen volstaan, met den inhoud van het volkomen nieuwe stuk, geschreven door de gezamenlijke artisten die ’k in den aanvang noemde, te verhalen. Inplaats van een modern drama, spelend in dézen tijd, in de Amsterdamsche Jodenbuurt, kregen we een costuumstuk, dato 1817 en stelden de Engelsche bewerkers het voor, alsof in dat jaar in Amsterdam inderdaad nog een „Ghetto” bestond. Dit hadden zij gedaan in de eerste plaats om meer handeling aan te brengen, in de tweede om de socialistische en godsdienstige ideëen te verwijderen, in de derde en hoofdplaats om in de dagen dat het Engelsch publiek nog niet opgezet was tegen Dutchmen en Boers een aantal Hollandsche kostuums en Hollandsche boerinne-kapjes op de planken te brengen. Esther, zoo buitengewoon-voortreffelijk door Mevr. De Boer in ons land vertoond, was nu een dikke papperige Engelsche baker met een . . . boerinnekap ¹), Rebecca verscheen als een Noord-Hollandsch boerinnetje op ¹r Zondagsch, Rosa, die als ster geen boerinne-kapje wóu dragen, zag er abnormaal internationaal uit. Ze droeg, en hier volg ik de beschrijvingen van de West-minster Gazette, den Morning Leader, en de Sunday Times, welke kranten onder meer zeer nauwkeurig het kostuum beschrijven: in het eerste bedrijf „een rok van dof rood, „een geborduurden boezelaar en een kort bruin fluweelen „lijfje, dat haar juist tot het middel reikte, en aan den hals „vierkant uitgesneden was, waar het omzoomd werd door

¹