Schetsen, deel 12

TONG MET BALLETJES.    5

kranteprop in de beduusde vingers te wriemelen, trachtend ’r uit te leggen dat ie haar in de eerste plaats had willen verrassen — verrassen! verrassen! — dat-ie bang was geweest dat twee magere kippen voor twaalf mensche .. .

Ze liet ’m in *r felle minachting en verontwaardiging niet-eens uitpraten, wou ’m pressen de twee ossetongen subiet terug te brengen... Dat wou-ie niet — kon-ie niet. Betaald was betaald.. . Met moeite had-ie ze voor tien stuiver benejen de prijs gekrege...

Omdat ze d’r mee zat — met de twee tongen en met die-man-as-’n-kind-van-’n-jaar — maakte ze na ’n eindeloos gezeur en gejammer van den nood ’n deugd en de twee tongen kwamen dien middag — let wel: dat was op Zondag — na de kip op tafel. Maar ja. Zelfs de pokervriend David, die eten kon dat je ’r ibbel van werd, kon na de twee borden machtige soep, na ’t volgeladen bord met kalfsborst met Fransche aardappelen en na de kip met compote — met nog pudding in ’t vooruitzicht! — geen tong met balletjes en zure saus meer stouwen.

Ze zaten met losgeknoopte vesten, proefden ’n reepie en ’n enkel balletje — lachten, maakten grappen over zoo’n overdaad — twee ossetongen — twéé...

„Ja, hoe vin je ’m?”, quasi-lachte tante Serre, zich voor de visite inhoudend, om nóg niet *ns los te komen: „as hij wat doet is ’t toejoer glad-verkeerd.... Vraag ik juillie! As d’r nog ’n dozijn mensche geweest ware, hadde me met de soep en de borst en de kippe overmeer as genoeg gehad ....” „’t Is toch niet weggesmete, ” suste oom Barend, puffend van ’t eten: „is morrege geen dag? ... Geef mijn morrege en overmorrege tong-met-balletjes .. .” Dat was op Zondag.