43
De moeder. En wat ’n snuizig mondje trekt ze! — Zou je toch ’r voorhoofie niet is voelen? Of ze niet te warm is?
De vader (bezorgdremstig)... Heeft ze goeie luiers gehad — of was ’t weer mis?
De moeder. Twéémaal, Dolf — twéémaal.
De vader... En lekker geel?
De moeder (opgetogen). Als room, Dolf — als boter.
De vader. Uit zichzelf ? Tweemaal uit zichzelf ? Heb je géén Sennestroop gebruikt?
De moeder. Q-een Sennestroop —■ géén zetpilletje. Wat zeg je ’r van ?
De vader. Da’s prachtig — in één woord prachtig.
De moeder. Ze leggen nog in de teil — de luiers. Wil je ze zien?
De vader. Nou — zoo vlak voor ’t eten liever niet.. .
De moeder. Hè, wat aardig! Welke vader is vies van z’n eigen dochter!
De vader. Wie zegt dat ’k ’r vies van ben?
De moeder. Dat zeg je zélf!
De vader (kribbig). Dat zeg ’k niet.