Schetsen, deel 11

BESCHEIDEN REQUEST AAN MINISTER KUYPER, 45

zwijmelendste vreugde zijn, een visitekaartje te kunnen laten drukken:

S. FALKLAND, Portier du Palais-de-Paix La Haye.

(Spreek uit P o r t i é r als P r e m i er en niet als Portier, zijnde dit laatste plat van klank en onbegrijpelijk voor internationale Délégués.)

Kan het, Excellentie? Mag ik op Uw steun rekenen ? Ik ben bereid en het zal mij eene besliste genoegdoening zijn, een sierlijke pet met zware gouden bies te dragen. Een pet met verguldsel heb ik zeer lang begeerd. Ja, in dagen dat ik nog ignobel verlekkerd was op den afschijn der schoone-letteren-zon, was het mij, om een luttel gebruikt beeld te gebruiken, een doorn in het oog, dat de zoogenaamde artistengeen onderscheidings- of herkennings-teeken bezaten. In vroeger eeuwen proefde men den artist, weelderigden lokken, schaduwden flambards —, helaas, de auteurs dezes jammerlijken tijds verburgerlijken, dragen gewone snorren, gewone confectiekostuums (betaald!), kijken gewoon, eten gewoon. Hoe zou, dacht ik, Excellentie — ik, toen nog in de klauwen der ijdelheid! — een insigne met een simpele A of een pet met het opschrift Artiest het kunstvak verheffen. Het publiek zou ons en m ass e herkennen, de vergevorderdheid der kunst beseffen, eerbied gevoelen voor ons aantal, onze petten... Cette vanité — is voorbij. Als ik haar pro memorie op de balans van mijn hebben en houen uittrek, is het uitsluitend om u te over