Schetsen, deel 11

i6    DOLLE    JAN*S    DROOM.

rekke — lekkere hardgebakke met riggeltjes — en roggemikke — en kedetjes — en trommels met zoetegoed — op de toonbank de schaal en ’n kom met goudvissche.

„Wat mot je?^w zee-die, rookwolke blazend, dat de zwaan ⁹r van hoestte.

„Ik kom je ’n verreljaar vooruit betale voor me moeder — la-me dan deur!”

„Mot hij ook binne?"

„Da’s me zwaan — je hoeft niet in je broek te doen — bijte zal-ie niet.. .*

„Motte me brooje klesnat worde? Bè-je wel wijs! De winkel is pas gedweild. Geen stap, hoor.”

„Ik ken nie-eens tege de lucht van jouw zure gist,” zee de zwaan: „daar wor ik misselijk van — ik wacht op de stoep".

Wat ’n brooje, wat 'n brooje! — De een dikker as de andere — brooje as zuigelinge ingebakerd — brooje met waterhoofies — brooje as soldate naast mekander, — een, twee — een, twee — voorwaarts marsch — pink op de naad van je broek! — een, twee... En de goudvisschies in de kom op de toonbank, naast ’t matje met de kedetjes, die draaide of ze bang ware — enkel kringetjes van goud — je zag me geen lijfies...

„Wat sta je?*, zee de bakker, die z’n bril op had gezet, om in ’t winkelboek de brooje te telle: „d’r blijft nog vijf gulde zeven en tachtig — wat wou je dokke?"

„Alles en *n verreljaar vooruit —is dat genoeg?” ’n Ster as *n keisteen zoo groot lee-ie op de toonbank — de gloeikous bij de trommel krakelinge wier as ’t oog van ’n loerende poes — de brilleglaze van de rooie meeldief begonne te schittere as schelknoppe in de zon — de goudvisschies ineene heele-maal suf, scheeje ’r uit as tolle te draaie, stakke d’r