Schetsen, deel 11

„GOUVERNANTE INTERNE" ...    189

burgerjuffrouw droeg — de tweede, coupeuse bij ’n modiste, vree vier jaar met ’n kantoorklerk, die zestig gulden per maand verdiende — de derde, na vergeefsch getob om ’n akte als onderwijzeres te halen, had op de advertentie der Kuiten geschreven, was gouvernante interne geworden.

De cirkelgang der cultuur bracht tezaam — de bergtop-waarts strevende familie, welke in eerbare onsjes zoetemelksche en roomboter had gekruimeld — de verfossielde, wier laatste geleding in de massa brood-zoekers oploste.

Ongetwijfeld, nóóit zou de heer Kuit, na nóg twintig jaar accomodatie en assimilatie, in eene mésalliance met ’n spruit van den-gefailleerden-aannemers-tak toestemmen....

Op ’n dag, ten tijde van ons vluchtig samentreffen met de familie, had eene noodlottige uitbarsting plaats.

Mevrouw Kuit was jarig. Om ’t feest aangenaam, in stands-verhouding te vieren, had meneer ’n na-burigen jardin de plaisir afgehuurd. Met ’n twaalftal victoria’s en jan-pleiziers, werden de gasten anderhalf uur ver vervoerd. De Kuiten onthaalden op afternoon-tea, en tegen zes uur was voor de ouderen een kostelijk maal in de overdekte serre aangerecht. De ongeveer dertig kinderen aten afzonderlijk met de gouvernante interne en de kindermeiden der andere families.

Er werd, tegen alle pogingen in, door de Haagsche dames en heeren ’n Fransch gesproken, dat den on-littérairsten kok zou hebben doen rillen. De vrouw van den schatrijken bezitter eener tabaksplantage, zei met den prettigsten glimlach, dat ze hoopte vóór vannacht douze heures thuis te zijn — de ega van ’n diamant-flonkerenden ex-porteur in geslachte