Schetsen, deel 11

i$6    FLIRTATION.

je graf op te staan?”, lachte hij dan, ’r ’n hand toestekend.

„Nee,” weerde ze ’m af: „ik vind ’t heerlijk zóo in ’t zonnetje te liggen — en te dróómen.”

Na ’n poos ging de student heen, bang ’t te lang te maken. Tusschen de badstoelen nam-ie zich voor de gazelle-oogen nog eens te ontmoeten. Nog ééns. ’n Boek openslaande zette-ie zich neer, en toen-ie na wat bladzijden opkeek, zag-ie ’r aan den arm van ’r zwager, moeilijk strompelend in ’t mulle zand.

Ze had een houten been, dat-ie door ’t spel der kinderen niet had kunnen zien, dat ’r mismaakte.

Wat kon je je vergissen.

Niet licht kreeg dié ’n man. Jammer.

i Juni 1906.