Schetsen, deel 11

DOLLE JAN*S DROOM.    9

cent — me vader heit-ie venavond gezeit, dat de heele boel betaald mot weze — As je ’m ’n gulden geeft — die meeldief, — laat-ie ’m eerst op de toonbank valle, om te hoore of-ie echt is — en dan draait-ie ’m nog is om! — Hoe mot dat met ⁹n ster? Wat doe ik met ’n ster zal-ie zegge...

„’n Ster steek je in je das — die hang je in je oore — die draag je an je vinger — dat mot de bakker dan ook maar doen — of dan mot-ie ⁹m an z’n dochter Merietje geve, die zal d’r dol mee weze”.

„Wat zal moeder ’n kolooge zette, zwaan, as ’k met ’n berg steene thuiskom! Dan ken me vader ’n takel en ’n fiets koope om boodschappe te doen — en me moeder ’n furnuis op de markt — ’t kreng da-we nou hebbe rookt as de hel — je ken je vinger door de naje steke — en dan kenne de schoene van Sien en Cor gelapt worde — de bult krijgt over de daalder — zonder cente lapt-ie niemeer. — Zou-ie voor die groote groene, waarin je niet kijke ken, zou-ie daar al de zole voor neme?”

„As je toch van één ster ’n huis van vier ver-diepinge met ’n hijschbalk en ⁹n draairad om de wasch door ’t zolderluik te trekke ken bouwe! Pas nou op — we benne d’r haast — en niet te wild toegrijpe — d’r benne d’r kokende bij — je mot in je hande spoege voor je ze anpakt — hoor-ie?” „Hei jij d’r al een in je bek?”

„Ik — wat mot ik d’r mee doen? Ik zoek voor jou de middelsoort uit — anders kenne ze niet in je zakke.”

Effe je oogen dicht doen. Blind wier je van zooveel elektrieke lichies.

„Ken ’k me hande loslate, zonder da’k ’r af glij, zwaan?”

„Ik hou je met me vleugels.”

„Kip, ik hebbie! Verroest wat is-ie heet.... ’k