Schetsen, deel 6

ZALIG UITEINDE.    9

„Me frouw heit ’r soo’n sin in,” zegt-ie droog. „Spul, wat?”

„Nou! — Bliksems!”

„Krijg-ie oók niet voor ’n prikkie!”

„Is voor de rijkdom.”

„Mot je erges heen ?”

„Waar jij heen mot.”

„Ik mot nèrges weese.”

„Daar mot ik ook weese.”

Naast elkaar sloffen ze voort, door de Kalver-straat.

„Lekker loope op asfalt, watte?”

„Ben jij van Amsterdam ?”

„Nee . .. van ’t zuijen.”

„Logeer je lang bij ons ?”

„Zoowat ’n verreljaar.”

„Da’s langer dan ik.”

„Vroeger hè-’k gevare.”

„Op de Oost?”

„Bij de merine.” — Een stilte.

„Doé jij nog an femielje ?”

,/k Heb ^?n getrouwde sus in De-Helder.”

„Zouwe we nog verder loope ?”

„Nou.... Hoe laat sou ’t weese ?” ...

„ Kindere-bedtij d. *

„Zouwe we ’n spatje koope?”

„’k Hè geen cente.*

„Ken ik je nog net trakteere!”

„’t Zit ⁹r an, Kees!”

„Me laaste dubbie.”

„Nou, ik zal niet née segge.”

„In de Amstelstroom?”

„Bestig!”

Langzaam kuieren ze terug.

Achter de toonbank drinken ze zachies-slurpend. „Zalig uiteinde!”