Vermoedelijk op transport

58

Afb. 4.8: De begeleidende brief bij de afwijzing van het secretariaat Westerbork.¹⁶⁸

De behandeling van verzoeken kostte veel tijd. Aanvragers moesten veel bewijsstukken overleggen, die vaak weer elders moesten worden verkregen. In veel gevallen werd de beslissing pas genomen (positief of negatief) als de aanvrager samen met zijn gezin al was gedeporteerd. De Joodsche Raad trachtte door allerlei maatregelen de administratieve uitvoering en het formulierenverkeer zo efficiënt mogelijk in te richten. De voorwaarden voor de toekenning van Sperres werden niet bekendgemaakt en moesten uit praktijkgevallen worden gedestilleerd. Het gevolg was dat in veel gevallen de aanvragers werden gedeporteerd nog voordat hun verzoek kon worden behandeld. De administratieve procedure en de informatiestromen zijn hieronder in een diagram weergegeven. Het diagram geeft de bureaucratische route aan die de aanvraag heeft doorlopen en tevens wordt duidelijk waarom er van aanvragers meer dan één kaartje kan worden aangetroffen. De administratieve continuïteit van de Joodsche Raad werd voortdurend door gericht ingrijpen van de bezetter doorbroken. Zelfs de interne communicatie tussen afdelingen van de Joodsche Raad werd regelmatig onmogelijk gemaakt. Er was voor de bezetter slechts één prioriteit: het uitvoeren van de deportaties naar het Oosten en het halen van de door Berlijn gestelde getalsmatige doelen. De gegevens in de Zentralkartei in Westerbork vormden de basis voor de deportatielijsten. Hoe kwamen die deportatielijsten tot stand en hoe werden deze gegevens later verwerkt?

Ibidem.

168