Drie verhalen

IN DEN TRIESTIGEN REGEN LOOP IK TE PEINZEN.....

Deze herfstachtige donkere hemel, de gierende wind en de regenvlagen, de smalle scheefstaande huizen van de grachten zijn dingen, waar men naar verlangt, wanneer men ver weg is... Zeker, ze is mooi, deze gedempte, ietwat droefgeestige sfeer, die bij de Hollanders past. Ze is het element van sobere vastberadenheid.

Maarin deze koude afgemetenheid ontstaat ook het verlangen in vroolijk-heid en zon te leven.

Het is nog niet zoo heel lang geleden, dat ik op een kafeeterras van de Place St. Michel te Parijs zat. Hoe bewegelijk en opgewekt waren de menschen daar — menschen uit alle standen, goed gekleede burgers met sierlijke vrouwen, werklieden in hun boezeroen, studenten met hun meisjes, midmettes, die het eenvoudigste jurkje met gratie te dragen wisten.

Hier in Holland is het standsonderscheid toch wat grooter. Men heeft er kafees voor ‘nette’ menschen, voor ‘chique’ en ‘gewone’. En overal zijn de bezoekers erg zwaar op de hand en bedillerig. Doch het kan wel met anders onder zwaarbewolkte luchten met eeuwigdurende motregen. En met altijd voelt men de duistere bekoring, die van oude straten in sombere havenbuurten uitgaat.

Op de Place St. Michel heerschte een geweldige drukte, die echter meer op een elegante bewegelijkheid leek. Iedereen bleef hoffelijk in het nauwste gewoel en toonde nog tijd voor kleine vreugden te hebben. Toen een meisje voor het kafee verscheen en en een lied zong, bleef menig voorbijganger staan, om even te luisteren, terwijl de menschen aan de tafeltjes van het terras met veel aandacht toehoorden. De omstanders verdwenen ook niet, nadat de zangeres geëindigd had en met het geld-bakje rondging; integendeel, men gaf graag en naar vermogen. En velen neurieden de melodie mee, welke het ietwat ouderwetsch gekleede en gepoeierde meisje voordroeg. Geen straatjongen dacht er aan haar uiterlijk te bespotten; alleen ‘deftigheid’ en ’stijfheid’worden door den Parijschen kwajongen uitgelachen. Het liedje heette TAme des Roses’ (de ziel der rozen) en het werd met veel gevoel gezongen.