Vingeroefeningen

Wat zou je met verheffende tevredenheid als Cor Ruys willen zingen: „Ik zing, ik zing mijn morgenlied." Maar je verwenscht het morgenlied van de dienstbode van 2 hoog, die al stofzuigende uitgalmt: „Ich bin ja heut' so glücklich, so glücklich," En je verwenscht de radio's van de andere buren, en hun pianospelen en mattenkloppen en ruzies over de pluizen, die van de eene veranda op de andere terecht komen.

Zelf zou je het liefst ook zoo flink in het leven willen staan, met energie pluizen verbieden, zingend stofzuigen, met ferme kracht op matten kloppen, ruzie maken desnoods. — Maar je bent tot niets in staat, tot geen kwaad en geen goed, en dat behoort tot één der leelijkste toestanden, waarin de mensch ver-keeren kan — lauw te zijn en niet van goeden wil. Natuurlijk ligt er ook nog een rekening van den tandarts bij je ontbijt en een brief van iemand die voorgeeft tot je beste vrienden te behooren. — Deze vriend wil eens openhartig met je spreken en je eens flink de waarheid zeggen, omdat hij het zoo goed met je meent. Op een eenigszins gelukkiger dag, goed uitgeslapen, zou men met redelijk verstand dezen brief ver van zich doen, na de eerste regels gelezen te hebben. Want lieden, die behoefte