Maäsiejoth, wondere verhalen

Toen ontwaakte een der leerlingen en wekte de anderen.

En zij riepen Rabbi Chanina. Doch er kwam geen antwoord.

En geen hunner wist, waar Rabbi Chanina gebleven was.

Toen zeiden zij tot elkander:

— Wij zullen alleen verder gaan. Misschien helpt ons de Heilige, geloofd zij Hij, zoodat wij nog bijtijds in Regensburg aankomen om de bruiloft te doen uitstellen.

Zij gingen dus alleen voort en toen zij een uur onderweg waren, ontwaakte ook Rabbi Chanina. En hij klom den berg op en riep zijn leerlingen. Doch zij waren er niet meer, want zij waren reeds verder gegaan.

En Rabbi Chanina zette zich neder en bad weenend tot den Heilige, geloofd zij Hij, om hulp. En hij dacht, wellicht zal de Heilige, geloofd zij Hij, mijn gebed verhooren, zoodat ik nog op tijd in Regensburg kom.

Hij dacht bij zichzelf, daar het reeds laat geworden was: het is beter, dat ik mijn intrek in een herberg neem, dan dat ik, God beware, den sabbath ontwijd door verder te reizen.

Toen kwam hij aan een groot bosch. En hij dacht: in dit bosch zijn zeker veel roovers, die

75