Maäsiejoth, wondere verhalen

zieke te bezoeken.

Toen hij zag, dat de man stervende was, werd hij boos, dat men hem had laten roepen en zeide:

— Ben ik dan een God, die een stervende in het leven kan houden?

Hij wilde de ziekenkamer verlaten, doch daar zoovele lieden voor de deur stonden, kon hij dit niet. Hij bleef daarom nog een poos in de kamer. Hij zag nog eens naar den zieke en zag, dat de toestand iets gunstiger was. Toen hield hij het niet meer voor onmogelijk, dat een geneesmiddel zou kunnen helpen.

De arts schreef een recept en zond iemand ermede naar den apotheker. Weer keek hij naar den zieke en zag, dat de toestand weer gunstiger was geworden, zoodat het eerste recept niet meer noodig was.

Hij schreef nu een nieuw geneesmiddel voor en zond een ander ermede weg.

Nauwelijks was het tweede recept weggebracht, of de geneesheer zag, dat ook dit middel niet meer noodig was. Men riep den bode terug en de arts schreef een derde recept. En zoo ging het nog verschillende keeren.

Terwijl de arts aan het bed stond en vol verbazing zag, dat de zieke meer en meer herstelde,

33