Joodse godsdienstleer voor de jeugd

27

namelijk twee brooden (שתי הלחם) ^van de nieuwe tarwe, den Eeuwige gewijd werden. Ofschoon nu het brengen dezer offers in onze dagen niet meer mogelijk is, zoo is de plicht van het omer-tellen als eerbiedwaardige herinnering aan ons roemrijk verleden nog steeds van kracht.

Dit tellen vormt tevens een verband tusschen het feest der verlossing (חג המציית) en het feest der wet-geving (חג השבעות), dat dan ook als een slotfeest (עצרת) van het eerste beschouwd wordt.

Het omer-tellen moet zorgvuldig en zonder ver-zuim geschieden bij het invallen van den nacht, na het uitspreken der daarbij behoorende ברכה• Wie 's avonds niet geteld heeft, doet het den volgenden dag zonder ברכה• Wie eenen geheelen dag ver-

T T :

zuimd heeft, tolt alle volgende avonden zonder ־ברכה

In den omer-tijd stierven eens vele leerlingen uit de beroemde school van Rabbi Akiba. In denzelfden tijd werden later, in het jaar 1096, tijdens den eersten kruistocht, talloozen onzer voorouderen we-gens hun geloof gedood. Daarom geldt deze tijd als een treurtijd en mag men dus van 1 Ijar tot den dag vóór het wekenfeest, 5 Siwan, het haar van hoofd en baard niet laten afnemen, behalve op 18 Ijar, den 33^sten dag van den omer (ל׳יג בעמר), om-dat toen de genoemde ziekte niet woedde. Ook is in dien zelfden tijd het sluiten van huwelijken ver-boden, behalve alweder op ל״ג כעמר en gedurende