Nieuwe Liederen der gemeenschap

Hier is het dienend blauw, het peinzend bruin, Het zelfgenoegzaam hevig violet,

Het denkend zwart, het weggezonken paars, En alle overgangen, maak er muziek En ruischend fijne schilderijen van,

Neem alles wat gij ziet, het is van u,

Ik, die d’ ontstuiving ben van al wat leeft,

Ik schenk het u, wilt gij het lijf der zee Werp u in d' Oceaan en dans met haar,

Wilt gij de sterren eten van de luchten,

Zoo kijk omhoog, ik zend ze tot u neer,

Wilt gij u wiegen op den rand der aarde En zien midzomernacht in het gelaat,

Één woord, en in den nacht zend ik mijn droom, Daar is niets in den hemel of op aarde In diepten, hoogten, zichtbaar of geheim,

Of uwer is het, want mijn stem in U Zal uwe lippen leeren uit te spreken Hun nadering, hun rythme, en hun val,

Niets doen de dingen dan uw stem verwachten, Want ieder der atomen is een vraag.

33