De soldaten

Maar een trompet heeft aan mijn hoofd geblazen, En mij geledigd, én omhoog gescheurd,

Ik ben geworpen bij een bende dwazen En werd gekleed, en tot soldaat gekeurd.

En ik moest schreeuwen over heuvelkammen En gaten van een bloedbevochtigd land,

Langs naaktgelegde wortels van boomstammen En achter mij sloeg op een laaie brand.

Ik zag mij loopen over gleuf en holen,

En als een razende schoot m’n geweer,

Ik wierp mij tot een loopgraaf diep verholen, Toen schitterde een mes en stak mij neer.

2e soldaat:

Die met dit mes U stak, was ik.

Ie soldaat:

Dan hebt gij goed gedaan.

2e soldaat:

Ik kende U niet, ik wist niet wat ik deed.

Ie soldaat:

Gij mij, ik U, het is eenzelfde spel.

2e soldaat:

Het oorlogsspel.

Ie soldaat: Ik haat U daarom niet.

11