Liederen der gemeenschap, Tweede deel der liederen

Er was een zoet geluid ontwaakt;

De bleeke dag begon te zingen;

De velden waren aangeraakt;

De luchten gaven buitelingen.

Er dreef een blauwig zacht gefluit,

Een wenteling van horizonnen;

Aan d’einder werd een klok geluid;

Het kleuren-wank’len was begonnen.

Er woei het bollende gesprei,

Het zachte schuren van tapijten;

Er ritselde gerolde zij;

Men hoorde fijne draden splijten.

Er blies het pluizen in een nest;

De wind dwaalde langs boomkolommen

Er steeg het dappere orkest

Van bijen, met hun slaande trommen.