De kinderen van de Gazzan

Soms maakte hij het zo bont, dat ik begon te huilen, dan hield hij meteen op, keek Carry en mijn zwager Van Bruggen aan en zei verlegen ‘nou misschien heeft ze toch wel een fooi verdiend’ en ik kreeg dan een gulden van hem. Toen ik later verpleegster wilde worden, was Joop al in Palestina. Hij schreef mij toen een allerliefste brief en gaf mijn schoonzuster, zijn vrouw, de opdracht mijn uitzet te kopen.

Van die Amsterdamse tijd heb ik nog een paar grappige herinneringen. Joop, stond er n.1. op, een huissleutel te hebben van Carry’s huis om zodoende ieder gewenst uur binnen te kunnen komen.

Soms kwam hij mijn zuster halen en gingen ze samen uit. Hoewel velen dachten dat ze tweelingen waren, leken ze niets op elkaar. Zo gebeurde het dan ook, dat mijn schoonzuster eens van een welmenende vriend, een anonieme brief kreeg, waarin ze gewaarschuwd werd dat haar man het met een andere vrouw hield.

Had Joop het land aan iemand, soms op onverklaarbare wijze, dan verdroeg hij niets van deze personen, en kon ze ook, zelfs waar hij zelf gast was, grof en onhebbelijk behandelen. Hoe dicht het goede en het kwaadaardige bij hem naast elkaar stonden, bewijst wel dit volgende voorval. Op een morgen gingen mijn zuster en ik even naar de Palestrinastraat, waar Joop toentertijd woonde.

Mijn schoonzuster, die een drukke praktijk had en op deze ochtend nog al haast had, stond al in de gang om te vertrekken. Joop stond eveneens op het punt uit te gaan. Terwijl wij daar stonden kwam

27