De kinderen van de Gazzan

een hard werker was, vond het maar zo zo en noemde mij tot mijn verdriet ‘tante Vookie’ of zei, ‘als je maar begrijpt, dat we geen tweede tante Vookie (afkorting van Vogeltje) in de familie willen hebben.’

Tante Vookie was een ongetrouwde tante van vader, die toen haar ouders stierven al een ‘oudbakken galletje’ was. Dit was zo de uitdrukking voor een oude vrijster. Een galletje is n.1. een klein broodje van het model van de grote ‘galles’ die op de vrijdag-avondtafel liggen en die zo lekker zijn als ze vers zijn, maar smakeloos en taai als ze twee of drie dagen oud waren.

Tante Vookie was voor ons meisjes het afschrikwekkend voorbeeld, van wat er gebeurde als je niet voor je zelf kunt zorgen en bij de familie ‘genadebrood’ moet eten.

De verhalen over tante Vookie, waar we als kinderen nooit genoeg van kregen, waren tragisch-ko-misch. Zo vertelde vader, dat als tante Vookie nog graag wat eten wilde hebben, ze dat niet ronduit durfde te vragen, maar b.v. tegen grootmoeder zei: ‘Och Roosje, ik heb nog zoveel saus, geef me nog een paar aardappeltjes, om, als ze dit dan kreeg, weer te zeggen ‘nou is het weer te droog’ en op deze wijze kreeg ze haar maal dan toch bij elkaar. Werd tante Vookie in een ruzie tussen gastheer en gastvrouw betrokken, dan zei ze (voor al het geld van de wereld zou ze nooit partij getrokken hebben, ze bleef toch aan de pan kleven) ‘zal me segge ja, zal me segge nee’ of ‘me legt zich niet tussen man en vrouw’. Tante Vookie te worden vond ik heel vernederend en heel erg als Joop me hiermee dreigde.

26