De kinderen van de Gazzan

Toen vader zich later bij de geloofsafval en het gemengde huwelijk had neergelegd (hoewel dit hem zeker geknauwd heeft) kwam Joop trouw en betrekkelijk veel thuis en had met vader een heel prettige verstandhouding.

Of moeder met Joop ooit over deze dingen sprak weet ik natuurlijk niet, een openlijk verwijt of hard woord heb ik nooit van haar gehoord.

Uit die tijd herinner ik mij nog wel een voorval, dat grote indruk op mij maakte.

We hadden een werkster, goed katholiek, waar we erg dol op waren, ofschoon ze heel streng was op onze overtredingen. Moeder zei altijd, dat je vrouw Buys de huishouding zou kunnen overlaten, zonder dat ze inbreuk op de spijswetten zou maken.

Op een donderdagmorgen ging ik naar de keuken om mijn schoenen te halen en vond vrouw Buys snikkend bij de tafel. Nu is een volwassene die huilt voor elk kind naar en raar en we hielden veel van vrouw Buys. Ik rende dus naar de huiskamer en riep; ‘Moes, vrouw Buys huilt.’

Later aan het ontbijt spraken vader en moeder zachtjes met elkaar. Moeders gezicht was bezorgd en vader keek als op de boze vrijdagavonden. Op mijn vraag wat er toch wel met vrouw Buys aan de hand was zei vader kort: ‘Dat is geen kinderpraat’. Onderwijl kwamen de anderen binnen.

Heel erg miste ik in die tijd Carry, toen nog Lientje (ze heette Carolina Lea), want ze was mijn vraagbaak voor alle moeilijkheden en problemen. Lief en vrolijk als ze was, je altijd alles uitleggend wat je

20