De kinderen van de Gazzan

krant of -tijdschrift geplaatst, voorzien van leuke plaatjes. Je las het dan nog eens over en je vond het maar een ‘stijf verhaaltje, je miste er het vuur in, waarmee je dit verhaal eens verteld had. Het was dan of je een vrolijk grappig kind als een saaie, stijve hark terug ziet.

Zal het dan ook niet zo worden met al de dingen, die je ophaalde en levendig kon weergeven onder het belangstellend toehoren van je bezoeker?

En wat is belangrijk voor het licht, dat het werpen zal op de veelomstreden, zo weinig begrepen, gekende en beminde figuur van mijn broer, die toch in de eerste plaats altijd je broer bleef. Je was toch wel heel trots op hem. Voor jou was hij de grote broer met zijn warm, goed hart, dat zo vaak onder zijn plagerijen en sarcasme schuil ging.

Zeker omdat het zo kwetsbaar was in zijn gevoeligheid. Mijn eerste herinnering - mijn broer was negen jaar ouder dan ik - is nauw verbonden met de zomervacanties. Joop, zoals wij hem noemden, was toen op de kweekschool voor onderwijzers in Haarlem. Als hij vacantie had, was hij thuis en wij kleintjes, een jonger broertje en een paar jaar ouder zusje verheugden ons er erg op, want Joop was heel lief voor ons en sjouwde wat met ons af, maar... en die lijn loopt door zijn hele leven, hij plaagde ook, soms heel erg.

Voor een dubbeltje per vacantie moest ik allerlei karweitjes voor hem doen, maar waar wij op ons paadje een winkeltje voor alles hadden, waar ze ook schrijfbehoeften verkochten, moest ik voor ccn schrift

12