Van ouds 'De morgenster'

me fout geweest, m'n fout, in drift. We kunnen redelijk met mekaar omgaan. En dat zullen we. Maar bij je in-wonen, moeder — me jongenskamer weer betrekken, nou 'k zelf me brood ga verdienen — dat het geen nut — dat doe 'k toch liever niet....

Bruigom. En as mijn wat overkomt?

Sim on. Dan. Daar praten we nog wel 'ns over. Ik hou van jullie. Nee, verzit nou niet, vader. Je merkt dat pas goed, as je in je eentje over de dingen prakkizeert. Maar ik haat 't huis, waarin 'k geboren ben — ik haét m'n herinneringen ik haat de lucht hier 'k zou hier geen nacht meer kunnen slapen, geen uur.... (Een geweldig spektakel in de Tapperij) Daar heb je de klanken

weer uit m'n jeugd....

Moeke. De klanken uit je jeugd! Jij ben 'n egoist, en daarmee is alles gezeid. (zij gaat de Tapperij in, raast tegen Job) .... Heb je die matroos nou toch nog getapt?... ♦

Job. Wie zeit dat?

Moeke, 'k Zie 'm toch met 'n half-volle fleschl Job. Niet van mijn.

Moeke. Wel allemachtig! Van wie dan?

Job. Niet van mijn. As 'k nee zeg, is 't nee.

Moeke. Laat 'm dan uitrukken!

Job. Dat heb 'k 'm al tweemaal gezeid. Verdomt 't.

Moeke. Dan zeg-ie 't nog is. En de deur mot open blijven. Ik mot geen dichte straatdeur.

Job. Krijg u 'm 'r vandaan. Da’s me nog al geen mannetjesputter.

Moeke, (over de schenkbank schreeuwend, terwijl Job onzichtbaar bezig is).... Wil u asjeblief de deur openlaten? Verstaat u mij niet? (het rumoer in 't lokaal blijft

aanhouden) —Wil u je stoel van de deur wegnemen. Zoo ken d'r niemand in of uit!

3    33