Van ouds 'De morgenster'

nat stompie potlood wou doen, en je ’t toen nog is met ’n pen most....

Bruigom. Je ben in de war....

Moeke. Goed, ik ben in de war. En de trouwakte is in de war.

Pastoor. Nou zitten twee groote menschen met gezichten of ’r iets ergs gebeurd is. Laten we over dat eene kruisje meer of minder geen meeningsverschil krijgen, wat?.... Hij heeft zich jaren lang gegeneerd, schrijft-ie. Hij geneerde zich voor z’n vrienden en voor z'n meisje....

Moeke. Dat hier niet over huis wou kommen, omdat ze geen trek had mij of m’n man achter ’t schenkblad te zien staan. Haar vader was slagersknecht in ’n export-slach-terij had weken dat-ie duizend schapen de keel afsnee. Dat geneert zich voor fatsoenlijke menschen, op wie niet dat te zeggen valt, die met d’r broodwinning van dorstige keelen afhankelijk zijn. Ik giet ’t liever in keelen as dat ik keelen afsnij....

Pastoor Wil-ie nou wel met z’n meisje over de

vloer....?

Moeke, ’t Is uit.

Bruigom. Komt ’m toe. ’r Komt ’m nog veel meer toe. Pastoor. Nou, nou.

Moeke. Die man is geen vader. Die het ’r plezier in, as z’n zoon ’t ellendig het, as de jongen door de dochter van zoo’n schapen-beul op 'n smerige manier behandeld

wordt.... Ik heb ’m in ’t Gasthuis haast niet herkend----

de zuster most me zeggen: daar leit uw zoon En nou

ken je kiezen of deelen, Bruigom, maar mijn jongen betrekt hier weer z’n ouwe kamertje.

Bruigom. Nee.

Moeke. Hij het spijt over wat-ie geschreven het. Bruigom. Ik niet.

Moeke. Hij het. over alles nagedacht.

25