Van ouds 'De morgenster'

1

me te verzetten zelf meer geproefd had as goed voor me kon wezen, toen heb ik, en dat weet u, in die nacht die ’k nooit zal vergeten, meer as ’n uur op ’t randje van de kaaimuur op en neer geloopen — 'tja, meer as ’n uur — en as ’r midden in de donkerte niet ineene zoo’n glimmer an de hemel gekommen was, en die me op de gedachte had gebracht: in Van ouds de Morgenster leit ’n vrouw d’r ziel van verdriet en lammenadigheid uit te hijgen — en die mag-ie niet met d’r kleine meid alleen op de wereld laten, dan had ’k de paar meter sprong gewaagd. Want ’k kon niet zwemmen, en ’t was ’n beestenweer....

P a s t o or. Ja, ja. (een stilte. Van uit de Tapperij geschreeuw en gelach).

Job. Wat is ’r nou weer? Nee, Heilsleger, je wordt bedankt! (sluit ’t luikje).

Pastoor. Ik begrijp ’t niet, dat die menschen zoo vroeg in den dag an sterke drank behoefte hebben.

Bruigom. Wat ’r nou komt, is 't grootste uitvaagsel — al wat in de open lucht geslapen het, in ’t Park, op de pleinen, komt zich opknappen, ’k Kan ze hiervandaan an de stemmen herkennen. Die daar, precies, da’s Eleazar, blinde Eli, die zoo goed ziet as u en ik. Krukke-Toos is z’n vrouw. Verdienen samen meer centen as ’n fatsoenlijk arbeijer. ’k Krijg ze om half zeven in de morgen, om tien uur, om een uur, om vier uur — en as ze niet kommen, zitten ze de een of andere straf af.... Ja, precies: da’s Jochem, die al z’n centen verbrast het. Had dominee willen worden. U kent ’m wel. Zoo’n lange bleeke, die altijd na de grond loopt te kijken, of-ie raadsels oplost. Zoolang ik ’m ken, en da’s al heel lang, wandelt-ie met zes potlooien in z’n binnenzak.... Hij en blinde Eli en Krukke-Toos vieren haast d’r jubileum bij me.... Die daar lacht is 'n bassist, ook ’n klant van jaren en    jaren —    ken    niks

doen voor-ie z’n eerste borrel gepakt het....

Pastoor. Waarom hou je op?

Bruigom Om dat heen en weer    loopen    van    u.    Dat

13